2. Dünya Savaşı sonrası toparlanmayı simgeleyen 'Avrupa Günü': ‘Anlam ve önemine uygun kutlanmıyor’

Dünya genelinde pek çok ülke için 9 Mayıs, 2. Dünya Savaşı’nın yaralarını sarmak ve Birleşik Krallık, Fransa, Sovyetler Birliği, ABD ve Çin Cumhuriyeti’nden oluşan Müttefik Devletler’in Nazi Almanyası’na karşı zaferini kutlamak emeliyle kıymetli bir yer taşıyor. 9 Mayıs, Nazi Almanyası’nın kayıtsız koşulsuz teslimiyetini imzalamasının Sovyetler Birliği tarafından ilan edilmesi üzerine her yıl, pek çok ülke tarafından coşkuyla kutlanıyor.

Avrupa’da ise bugün, ‘Avrupa Günü’ olarak tarihte yer ediniyor. 2. Dünya Savaşı’nın yaralarını sarmakta zorlanan Avrupa ülkeleri, bir daha yıkıcı bir savaşın yaşanmaması ve ekonomik çıkarların tek bir yerde toplanarak kalkınmanın hızlandırılmasını amaçlayan ‘Avrupa Birliği’nin’ temellerini 9 Mayıs’ta attı. 2 Dünya Savaşı’nın buhranından çıkış için en değerli umut faktörlerinden biri sayılan bugün, savaştan tam 5 yıl sonra 1950’de kıtanın iki lokomotif ülkesi Almanya ve Fransa’nın, Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu’nun unsurlarını ortaya atması ile Avrupa’nın bağımsız ve barış içinde bir ortaya gelmesini hedeflemişti. Ama 2023 yılında bugünü kutlayan Avrupa’da, son 1 yılda ortalaması yüzde 11.5’e kadar çıkan bir enflasyon tehdidi ve enerji krizi yaşanıyor. Buna bağlı olarak sayıları gitgide fazlalaşan genel grev kararları ve protestolar, Avrupa’da hükümetleri zor duruma sokmuş vaziyette.

Son olarak 2. Dünya Savaşı’nın akabinde yaşanan büyük enflasyon furyasına geri dönerek rekorlar kırılan Avrupa’da 9 Mayıs’ın nasıl kutlandığını ve kıtanın mevcut durumunu Maltepe Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Memleketler arası Bağlantılar Kısmı öğretim üyesi Prof. Dr. Hasan Ünal Sputnik’e anlattı.

‘Avrupa Günü, mana ve değerine uygun bir formda kutlanmıyor’

Avrupa Günü’nün 2. Dünya Savaşı’nın bittiği gündeki şartlar ve o sıradaki insanların başında oluşan ülkülere nazaran kutlandığını söylemenin artık Avrupa için mümkün olmadığına vurgu yapan Ünal, “İlk olarak, Avrupa Birliği ülkeleri, dar bir bakış açısıyla Avrupa Günü’nü kendi günleriymiş üzere güya Avrupa Birliği ile alakalıymış üzere kutlamaya çalışıyorlar. İkinci olarak da Ukrayna’da başlayan savaş ve ondan evvelki gelişmeler, Ukrayna’daki neo-Nazizm’in hortlaması, bununla ilgili olarak Batılı ülkelerin daha evvel kendi yayınlarında ve gazetelerinde Ukrayna’daki neo-Nazizm oluşumlarından bahsetmelerine karşın sonradan Rusya’yı zayıflatmak için sadece işlerine geliyor diye bu tıp oluşumlara sahip çıkmaları aslında Avrupa Günü denilen ve 2. Dünya Savaşı’nı sona erdiren günün mana ve kıymetine uygun bir formda kutlanmadığını işaret ediyor” tabirlerini kullandı.

‘Son 1-1.5 yıl içinde bütün Avrupa tabiri caizse kendini kaybetmiş durumda’

Zelenskiy’nin 9 Mayıs Zafer Günü’nü iptal ederek bunun yerine Avrupa Günü’nü Ukrayna’nın resmi bayramı yapması konusunda da değerlendirmelerde bulunan Ünal, “Sadece Zelenskiy değil, son 1-1.5 yıl içinde bütün Avrupa tabiri caizse kendini kaybetmiş durumda. Zira Zelenskiy’nin bu kararı; Rusya’nın Ukrayna harekatı ve Avrupa’nın Rusya’ya karşı aldığı yaptırım kararları ile birlikte değerlendirmeliyiz. Haydi ekonomik ve askeri yaptırımları anlıyoruz diyelim ancak mesela Rus edebiyatını yasaklamak, Rus sanatkarların ve atletlerin, Rus insanların şovlarını yasaklamak, uzaya giden birinci Rus kozmonotun ismini yasaklamak, bununla ilgili kutlamalardan çıkarmak, dünyaya mal olmuş Rus müzisyenlerin adeta kültürel ambargolu bir halde yok farz edilmesi üzere şeyleri yan yana getirdiğimizde Zelenskiy’nin bu kararı alması bunların bir devamı gibi” dedi ve devam etti:

‘Rus ve Rusya aksisi bir çeşit ırkçılığın oluşmasına da taban hazırlanıyor’

“9 Mayıs Avrupa’da savaşın sona erdiği gündür. O gün aslında Nazizmin yenildiği gündür ve Nazizmin yenilmesine en büyük katkıyı yapan da Sovyetler Birliği’dir. Bunlar yeni bir tarih yazmaya kalkıyorlar. Gerçeklerin her vakit ortaya çıkma ve kendini gösterme üzere bir alışkanlığı vardır. Gerçekler yok edilip halının altına süpürülemez. Eski bir Sovyet halkı olan Ukrayna kalkıp da bunu inkar ediyor, ayrıyeten bu inkarın bugüne nasıl bir katkısı var onu da anlamıyorum. Ben Zelenskiy olsam tam bilakis bugünün mana ve değerine sahip çıkarım. Bunları yaparak ‘Keşke Nazizmi yenmeseydik’ üzere bir hava oluşmasına katkıda bulunuyorlar. Bunu da büyük ölçüde ABD’nin ve Batı’nın siyasetleri pompalıyor. Bu mevzuda Doğu Avrupa ülkeleri de hiç pak değiller. Daha evvel Nazizmin hezimeti, onu hatırlamak maksadıyla yapılan yapıtları yıkmaları, saygısız davranmaları, yakın tarihi yok farz etmeleri; Polonya’da bütün Baltık cumhuriyetlerinde de maalesef bu var. Bu da bütünüyle garip bir durum yaratıyor ve aslında bütün bu ülkelerdeki Rus ve Rusya aksisi bir tıp ırkçılığın oluşmasına da taban hazırlıyor. Örneğin geçenlerde Ukrayna’nın önde gelen şahsiyetlerinden birinin ‘Bütün Rusları her yerde öldüreceğiz’ üzere açıklamalarına Batı dünyasının ve etraflarının önemli bir reaksiyon vermemesi üzerine düşünülecek bir bahis.”