* Fehmi Koru
Bu duruma eski dilde ‘sarması’ diye biten bir yakıştırma yapılır lakin iki sözlük o yakıştırmayı burada yazsam, bir mühlet evvel paylaştığım “Ben küfür bilmem” iddiamla zıt düşmekten korkarım.
“Aşağı tükürsem sakal, üst tükürsem bıyık” derdi eskiler ya, tam olmasa da muhalefetin halini karşılayan bir özdeyiş bu.
Bir yıldan uzun mühlet her ay sistemli olarak bir ortaya gelen, ortada ikili-üçlü görüşmelerle dostluklarının pekiştiği imgesi veren, daha da değerlisi en son buluşmalarında “Her şey tamam, adayımızı açıklayabilecek duruma geldik” mesajına birlikte imza koyan altı önderden beşi, ayrılıp giderken haklarında ağza alınmayacak kelamlar sarf eden altıncıya, sadece yine masaya gelsin diye, “Haklıymışsın, gel, senin dediğin olsun” diyebilir mi?
“Politikadır, siyasetçiler bunu yapabilir” görüşünü yakın tarihten çeşitli örneklerle zenginleştirenler çıkabilir lakin, seçime 70 günden az bir mühlet kalmışken bu türlü bir geri dönüş Millet İttifakı’nın işine mi fayda yoksa gözden düşmelerine mi sebep olur?
Kendi görüşümü yazayım: Yine masayı altılı tutmak için yapacakları her fedakarlık Millet İttifakı’na ziyan verecektir.
Masayı beş partiden ibaret tutmak da o denli.
Özellikle, masada yer alan Saadet, DEVA ve Gelecek partileri açısından, CHP’nin yanında yer almak, kendilerine oy vermeyi düşünen seçmenler gözünde, onları, bir dostumun kullandığı deyimle ‘CHP’nin koltuk değneği’ konumuna düşürecektir.
İYİ Parti’nin ittifaktaki varlığının onları masada tutmada kıymeti vardı zira.
Bu soruya karşılık bulabilmek için her zamankinden fazla uğraş gösterdiğime inanın. Öteki görüş açıklayanlar üzere, taraflarla konuştuğumu, CHP’de karar verme sistemi içerisinde yer alanlarla görüştüğümü, GÜZEL Parti kurmaylarından tüyo aldığımı söyleyemem; kimseyi aramadığım üzere onlardan beni arayanlar da olmadı.
Yine de bir şeyin farkındayım: Altılı masayı beşli masaya dönüştürmüş çıkışı yapan Meral Akşener partisini kurarken gaye aldığı seçmen kitlesi gözündeki kıymetinin büyük kısmını yitirmiş görünüyor.
Hiç değilse değerli bölümünün…
Kamuoyu yoklamalarında sorulduğunda “Seçimde oyum DÜZGÜN Parti’ye” cevabını verenler, büyük çoğunluğuyla, geçmişte AK Parti’ye yahut MHP’ye oy vermişlerden oluşmuyor; CHP’ye de sempati besleyebilecek cinsten seçmenlere daha cazip gelen bir tarafı var DÜZGÜN Parti’nin…
Bir gecede onları kaybetti Akşener’in partisi…
Yıllardır siyaseti yakından izleyen Bekir Ağırdır, Akşener’in çıkışının çabucak akabinde, sıcağı sıcağına, “İYİ Parti intihar etti, 2018’deki oyunu da alamaz” tespitini yaptıysa, bundandır.
Tespitine küçük bir itirazım var: Siyaseten intihar eden DÜZGÜN Parti değil bence, 1990’ların başından beri siyasi hayatın içinde olan, milletvekilliği, bakanlık, artık de parti genel başkanlığıyla tanınan Meral Akşener yolun sonuna gelmiş üzere.
Herhalde kararından ve yapacağı konuşmadan partisi idare kademesinden kimilerinin haberi olmuştur; ancak Kemal Kılıçdaroğlu’nun “Erdoğan’ın dili” takılmasıyla ima ettiği üzere, bir gün önceye kadar birlikte olduğu insanları ısıran konuşma üslubundan hepsinin haberdar olduğunu sanmıyorum.
“Çıkın, tutumumuzu savunun” talimatı aldığı anlaşılan partili ağızların ekranlara taşınan telaffuzları o üslubun vahşiliğini zayıflatmaya yaramıyor; bilakis başvurulan tevilli sözler, Akşener’in söylediklerini daha da vahim hale getiriyor.
Sözün kısası, Akşener’in ayrılmasıyla yalnızca Millet İttifakı zora girmiş olmadı, ÂLÂ Parti daha da zorda.
Meral Akşener 2018 seçiminin çabucak öncesinde aldığı halla pek çok yorumcunun gözünde sandık zaferini iktidara ikram etmiş biri görüntüsündeydi; bunu bu yazdığım açıklıkta söz etmeseler bile, gerisinden söylenenler buna benzeri sözlerdi.
Nitekim, son çıkışının akabinde koro halinde “Ben esasen bu türlü bir gelişme bekliyordum” demeye başlanmasının sebebi budur.
İYİ Parti, bu çıkıştan sonra, iktidar cephesinin uygun partisi oldu.
Muhalefet ne yapar?
Kendilerini terk eden Meral Akşener masaya dönsün diye istenileni yerine getirir mi?
Genel liderlerinin çıkışının yarattığı havayı dağıtmak için ekranlara çıkan sözcülerin beklediği bu. Masada oturmaya devam edenler “Tamam, gel, senin dediğin olsun” davetinde bulunsunlar ve Mansur Yavaş aday gösterilsin beklentisi pompalanıyor.
Elbette masadakilerin hepsi siyasi tecrübe sahibi beşerler, ne yapacaklarını bilirler; bir siyasi gözlemci olarak bana, ‘onlar açısından en makus senaryo’ olarak görünüyor bu ihtimal.
Çeşitli benzetmelerle bunun neden bu türlü olduğunu anlatmak mümkün lakin ben onu yapmayacağım. İnanın, en makûs senaryo bu, Millet İttifakı açısından…
Ancak tavsiye o üslupla Meral Akşener’den geldi diye hiçbir şey olmamış üzere yola devam etmek de en az bu birinci ihtimal kadar makûs.
Senaryoyu iki tarafı da pis kokan değnek olacak formda kim yazdıysa, emeli, Millet İttifakı’nı bu iki en makûs ihtimalle karşı karşıya bırakmak olmalı.
İster Akşener’i davetle kamuoyu yoklaması mazereti arkasına sığınılarak istediği kişi aday gösterilsin yahut ister beş parti, bugün, hiçbir şey olmamış gibi Kılıçdaroğlu’nu ortak adayları olan ilan etsin, senaryo müellifi her iki gelişmeden de memnunluk duyacaktır.
Zaten istenen de bu.
Ne yaparsan yap kendini kurtaramaz, seni o hale getirenin niyetini gerçekleştirmesine teslim olursun.
Üçüncü bir yol var mı?
Tabii var.
Bugün tekrar bir ortaya gelecek ve adaylık konusundaki sonuncu açıklamayı yapacak başkanların hepsi, kendilerini teslim almak için yazılmış senaryonun farkındadır.
Farkında olmamaları mümkün değil zira.
O vakit?
Çıkış yolunu da bulacaklardır.
Bulamazlarsa?
Yine eski bir tabiri kullanayım: Bulamazlarsa, yandı gülüm keten helva.
O vakit devayı bulmak biz seçmenlere düşecek.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Yorumlar kapalı.