Türkiye’de birçok sinema, dizi ve tiyatro projesinde rol alan usta oyuncu ve seslendirme sanatkarı İsmail Köksal Engür 77 yaşında, 27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü’nde ömrünü yitirdi. Engür için bugün öğlen vakti Üsküdar Şakirin Camii’nde cenaze merasimi düzenlendi. Merasime, usta oyuncunun ailesi ile birlikte oyuncu Ayten Uncuoğlu, Ali Atay, Ahmet Mümtaz Taylan, Serkan Keskin, Cengiz Bozkurt, İstek Kocaoğlu, Yiğit Özşener, Kubilay Karslıoğlu’nun da ortalarında olduğu sanat ve müzik topluluğundan çok sayıda sanatçı dostu katıldı. Taziyeleri Engür’ün eşi ve kızı kabul etti. Köksal Engür’ün cenazesi, öğlen namazı sonrası kılınan cenaze namazının akabinde Karacaahmet Mezarlığı’na defnedildi.
“KONSANTRASYONUYLA BİZE ÖRNEK OLAN BİR İNSANDI, MESLEK BÜYÜĞÜMÜZDÜ”
Oyuncu Ayten Uncuoğlu gözyaşları içerisinde Engür’ün vefatıyla ile ilgili görüşlerini paylaştı. Uncuoğlu, “Ortaokul ikinci sınıftan itibaren arkadaşımdı. Radyo, televizyon, sinema ve tiyatroda hiç ayrılmadık, daima beraberdik” dedi. Leyla ile Mecnun isimli dizide rol arkadaşı olan Cengiz Bozkurt ise “Türkiye çok kıymetli bir oyuncusunu ve sanatkarını kaybetti. Onunla çalışmak hakikaten büyük ayrıcalıktı. Hem disipliniyle hem sahnelerdeki konsantrasyonuyla bize örnek olan bir insandı, meslek büyüğümüzdü. Bir hastalık geçirdi, düzgünleştirmek için çok uğraştık ancak başarılı olamadık. Son vazifemizi yapmak için sevenleri burada. Türkiye’ye mal olmuş değerli bir sanatçıyı, oyuncuyu kaybettik maalesef. Hepimizin başı sağ olsun ruhu şad olsun” sözlerini kullandı.
“HEPİMİZE ÇOK ŞEY ÖĞRETTİ, TAŞ ÜZERE BİR ADAMI KAYBETTİK”
Aynı dizide yer alan oyuncu Ali Atay ise Engür’den çok şey öğrendiğini lisana getirerek, “Taş üzere bir adamı kaybettik. Söyleyecek öteki bir şey yok sahiden. Hepimizin başı sağolsun. Set içinde hepimize ağabeylik yapmıştır. Başımız sıkıştığında daima bir formda ona gidip akıl danışmışızdır. Köksal abinin benim dönemimdeki arkadaşlarıma çok büyük dayanağı olmuştur. Yani bir işte, bir yerde Köksal abi varsa orada inançta hissederdik kendimizi. Nasıl yapacağız bundan sonra göreceğiz. Bundan evvel kalple ilgili bir zahmet yaşamıştı, hastanede gördüm en son onu. Berbat bir süreç sahiden, başımız sağ olsun. Çok değerli birini kaybettik” diye konuştu.
“27 MART DÜNYA TİYATROLAR GÜNÜ’NDE KAYBETMİŞ OLMAK ÇOK TUHAF GELİYOR”
Tiyatroya Köksal Engür sayesinde başladığını söyleyen Kubilay Karslıoğlu, “Tiyatro okumaya teşvik eden, hayatımı yönlendiren kişiyi 27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü’nde kaybetmiş olmak, çok tuhaf geliyor bana. Köksal abi benim için çok kıymetliydi. Tiyatroyu neredeyse ondan öğrendim. Onun yönlendirmesiyle İzmir’de Dokuz Eylül’de okudum. Benim üzere pek çok arkadaşım da. Bizleri bu manada yönlendirdi. Pek çok beşerle tanıştırdı. Biz onun sayesinde oyuncu olduk. Son vazifesi yapmak çok zor” dedi.
Hürriyet Gazetesi müellifi Uğur Vardan, usta oyuncu Köksal Engür’ü kaleme aldı.
ÇOK ÖZEL BİR SES VE IŞIKTI!
77 yıllık bir hayat serüveni ve bu serüvenin 10’uncu yılında sanata “Merhaba” demiş bir portre. Köksal Engür, 67 yıllık mesleğine o kadar çok şey sığdırmıştı ki, aslında her jenerasyonun ona ilişkin izlenimi, tanışıklığı, sempatisi, gönül bağı farklı vakit dilimleri ve karakterleri barındırıyordu. Sıkıntıyı şöyle açayım; benim üzere hayata 60’ların başında dahil olanlar için televizyon tüm siyah beyazlığına karşın gecelerimize özel bir büyü katan harika bir icattı. Konutlarımızdaki hükümranlığını hemencecik ilan ediveren bu kutu sayesinde onca yüz hafızalarımıza nakşedilirken Köksal Engür de gönül bahçemizdeki yerine Levent Kırca’yla rol aldığı “Oyun Treni” isimli çocuk programı vasıtasıyla oturmuştu. Ankara’dan çıkıp Türkiye’nin öbür kentlerini ziyaret eden bir trenin maceralarını anlatan üretim “Bizler Ali, Veli, Makinist; bunlar vagonlarımız; kuklasıyla, folkloruyla ‘Oyun Treni’yiz biz” çeşidinden kelamlara sahip ünlü müziğiyle da aklımızda yer ediniyordu.
HER JENERASYONUN KALBİNDE
Engür elbette yalnızca bu trenin üyesi değildi, sonrasında öbür trenlere bindi, farklı maceralara uzandı. Böylece her jenerasyonun kalbindeki, belleğindeki yeri de farklı oldu. “Çocuk Saati”, “Arkası Yarın”lar, o süper ve kendine mahsus tona sahip sesiyle birçok karaktere hayat verişi (ki bu külliyatta Goscinny-Morris ikilisinin klasiği ‘Red Kit’ ve ‘Susam Sokağı’nın Büdü’sü var) ve rol aldığı onlarca Film… Ankara Üniversitesi Lisan ve Tarih Coğrafya Fakültesi Tiyatro Kısmı mezunuydu ve çokça da sahne tozu yuttu. Ankara Halkevi, Sahne 9, Ankara Deneme Sahnesi, Çağdaş Sahne, Hodri Meydan Tiyatrosu, Dormen Tiyatrosu, Ali Poyrazoğlu Tiyatrosu, Küçük Sahne, Bakırköy Belediye Tiyatrosu bu çizgideki ana duraklarıydı.
iZLERİ SİLİNMEYECEK
“Vizontele”, “Korkuyorum Anne”, “Beş Vakit”, “Güneşin Oğlu”, “Celal Tan ve Ailesinin Çok Acıklı Hikâyesi”, “Sen Kimsin?”, “Unutursam Fısılda”, “Oflu Hoca’nın Şifresi” de beyazperde cephesinde birinci akla gelen çalışmalardı. ‘Şimdiki zamanlar’ onu “Leyla ile Mecnun” dizisindeki ‘Ak Sakallı Dede’ karakteriyle kendi tarihine dahil etti. Onur Ünlü imzasını taşıyan dizinin en besbelli yüzlerinden biriydi Engür.
Radyo, televizyon, sinema, tiyatro derken sesi ve suretiyle daima karşımızdaydı. Oyunlar, diziler, sinemalar yeteneğinin tabir alanlarıydı ve canlandırdığı karakterlerle zihnimizdeki sağlam yerine oturdu. Mevt haberiyle birlikte toplumsal medyada kendisiyle çalışmış onca sanatçı taziyelerini belirtirken kendi üzerlerindeki emeğinin de altını çiziyordu. Demek ki yalnızca seyirci belleğine seslenmemiş, kendisinden sonra gelen onca sanatçı kardeşlerinin, genç meslektaşlarının da gelişimine, bilgi-görgüsüne katkıda bulunmuş… Yer aldığı projeler vasıtasıyla bıraktığı izler kolay kolay silinmeyecek tipten bir sanatçıydı. Başta ailesi olmak üzere tüm sevenlerinin başı sağ olsun.
KALP KIRDIĞINI GÖRMEDİM
Dün bu yazıyı kaleme alırken Köksal Engür’le “Leyla ile Mecnun”da birlikte çalışan dizinin direktörü Onur Ünlü’den Köksal Abi hakkında görüş istedim. Kendisini şöyle anlattı bize:
1) Bir defa dayanılmaz disiplinliydi. Daima hazır geldi. Son çalışma gününe kadar bir defa bile ezber unutmadı.
2) Onun bulunması bir itimat hissi verirdi. Hem sette oyuncuya hem de direktör olarak bana. İşi ona bırakırdın ve gerine yaslanırdın.
O gerisini hallederdi.
3) Baykuşları çok severdi. İrili ufaklı onlarca baykuş heykelciğinden bir koleksiyonu vardı.
4) Saygın bir Oyuncu olduğu için kendisiyle çalışana da saygınlık katardı. Bu, bilhassa yolun başındaki bir direktör için çok değerlidir. Ben kendi yolumun başından beri onunla çalışıyorum.
5)Tatlı bir huysuzluğu vardı. Herkes işini yeterli yapsın ve iş akıp bitsin isterdi. Fakat 15 sene boyunca bir sefer bile birisine hakaret ettiğini, kalp kırdığını görmedim.
6) Geniş bir mizah anlayışı vardı. İleri yaşına karşın senaryodaki ve setteki hiçbir latifeyi kaçırmazdı.
7) Bir de cool adamdı. İşini yapardı lakin gereksiz yere heyecanlanıp manasızca yükseldiğini görmedim.
Çok hoş hatırlayacağız
Tilbe Saran: Köksal sahnede, mikrofonda, ekranda büyücüydü! Sıcacık, candan ve sürekli samimi!
Ayşe Nil Şamlıoğlu: Ne çok özleneceksin arkadaşım. Işık gözlüm.
Genco Erkal: Sevgili dost, sevenlerin seni unutmaz.
Melek Baykal: Seni çok hoş hatırlayacağız ve hiç unutmayacağız.
Tolga Çevik: Seni tanımak, senden öğrenmek bir onurdu.
Osman Sonant: Ne hoş insandın Köksal Abi ne ilham verdin hepimize.
Burak Aksak: Derin izler bıraktın Köksal Abi. Her şey için teşekkürler.
Volkan Severcan: Herhalde binlerce sinemada konuştuk birlikte. Çok özel bir sesti.
Yorumlar kapalı.